Ricinus communis
Πώς θα νιώθατε αν ξυπνώντας, βρίσκατε έξω από την πόρτα σας κλωνιά ρετσινολαδιάς ή κοινώς κουρτουνιάς; Οι παλαιότεροι γνωρίζουν τουλάχιστον μια χρήση του φυτού αυτού.
Η ρετσινολαδιά είναι πολυετής θάμνος που φτάνει να γίνει μικρό δέντρο. Τα φύλλα της είναι μεγάλα, σε σχήμα ροζέτας, τα άνθη βγαίνουν ταξιανθίες σαν τσαμπί και οι καρποί τους είναι αγκαθωτοί. Οι θεραπευτικές ιδιότητες που τις αποδίδονται είναι πολλές. Αναφέρω μερικές πιο κάτω.
Από τους σπόρους των καρπών βγαίνει το ρετσινόλαδο(έχει παρόμοιες ιδιότητες με το καστορέλαιο), Περιέχουν 40% με 60% λάδι, πλούσιο σε τριγλυκερίδια, κυρίως ρκινολεΐνη. Το ρετσινόλαδο είναι πολύ ισχυρό καθαρτικό αλλά και δυναμωτικό. Βοηθά επίσης στην πέψη (έχει μαλακτικές ιδιότητες) και καθαρίζει το εντερικό σύστημα από τα παράσιτα. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε 20-30 γραμμάρια ρετσινόλαδο μέσα στον καφέ μας ή σε άλλο ρόφημα.
Ο φλοιός των σπόρων περιέχει ρικίνη, ένα δηλητήριο που εντοπίζεται επίσης, σε χαμηλότερες συγκεντρώσεις, σε όλο το φυτό για το οποίο δεν υπάρχει γνωστό αντίδοτο. Παρόλο που σπάνιες αναφορές έχουμε για δηλητηριάσεις, ένας μόνος σπόρος αρκεί για να σκοτώσει οποιονδήποτε άνθρωπο και τέσσερις μπορούν να σκοτώσουν άλογο.
Στη φασιστική Ιταλία, το καθεστώς του Μπενίτο Μουσσολίνι χρησιμοποίησε την υποχρεωτική κατάποση ρετσινόλαδου ως μέσο πολιτικής τρομοκρατίας. Οι αντιφρονούντες υποχρεώνονταν να καταναλώσουν μεγάλες ποσότητες ρετσινόλαδου από τους παρακρατικούς μελανοχιτώνες, πρακτική, που φέρεται να εμπνεύστηκε ο ποιητής Γκαμπριέλε Ντ’Ανούντσιο. Τα θύματα αυτού του βασανιστηρίου παρουσίαζαν έντονη διάρροια και αφυδάτωση, που συχνά οδηγούσαν στο θάνατο. Ορισμένες φορές, όταν οι μελανοχιτώνες επιθυμούσαν να βεβαιωθούν ότι το θύμα τους θα πέθαινε, αναμίγνυαν το ρετσινόλαδο με βενζίνη. Χαρακτηριστικά λεγόταν ότι η ισχύς του Μουσσολίνι στηριζόταν “στο ρόπαλο και το ρετσινόλαδο”.
Από τα φύλλα μπορούμε να φτιάξουμε ένα κατάπλασμα που τοποθετώντας το στο στήθος, μαλακώνει το κρυολόγημα. Είναι επίσης μαλακτικά για τα εμμηναγωγά και για εσωτερικούς πόνους.
Κι αφού είμαστε στο παρά πέντε των εκλογών, στην Κύπρο, να πούμε ότι, μετά από τα αποτελέσματα εκλογών οι «νικητές» συνήθιζαν να βάζουν φύλλα κουρτουνιάς έξω από την πόρτα των «ηττημένων», για να κάνουν τσάι να τους περάσει ο πόνος.
Αν λοιπόν φίλοι/ες μου βρείτε φύλλα κουρτουνιάς έξω από την πόρτα σας, μη στεναχωρηθείτε καθόλου. Όλο και κάποιος θα είναι κρυολογημένος στο σπίτι. Αξιοποιήστε τα! Εξ άλλου αυτό δεν είναι ευελιξία και ευστροφία; Να μπορείς, δηλαδή, να αξιοποιείς ακόμη και τις ατυχίες σου για να αναβαθμίζεις τον εαυτό σου.